دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

تفسیر عرفانی
1.دیشب قاصد خوش خبری از بارگاه آصف مژده آورد که از جانب حضرت سلیمان، مهمانی برپا شده و دستور عیش و خوشگذرانی داده شده است.
2.خاک وجود ما را با اشک شوقمان به گِل تبدیل کن تا ملاطی برای بازسازی خانه ی ویران دل شود و آباد گردد.
3.این سخنان مشروح و بی پایان که در وصف زلف پر پیچ و تاب و زیبای معشوق گفتند، در واقع یک نکته از هزاران نکته و سخنی است که می توانست بیان شود؛ چراکه حسن و زیبایی یار قابل توصیف نیست.
4.ای خرقه ی آلوده به می!آگاه باش و حواست را جمع کن تا سبب باده گساری مرا فاش نکنی؛ زیرا آن معشوق زیبا و پاکدامن و عاری از هرگونه عیب به دیدن من آمده است.
5.امروز، روزی است که به هر کس متناسب با شایستگی او توجه می کنند و جایگاه حقیقی هر کس آشکار می شود؛ به خاطر این که آن یار -که سبب روشنی و رونق مجلس است -به صدر مجلس و مقام وزارت نشست.
6.همّت بلند و خالص مورچه ای به این کوچکی را نگاه کن که به بارگاه حضرت سلیمان راه یافته است و توانسته خود را به بالای تخت پادشاهی سلیمان که سبب صعود به آسمان است، رسانده و دارای چنان عزّتی شود که در شمار بندگان نیکوکار او در آید.
7.ای دل!از چشمان زیبا و فریبنده و گستاخ معشوق دوری کن تا ایمان خود را حفظ کنی؛ زیرا آن چشم زیبا به قصد و نیّت تاراج دل و ایمان آمه است و تو را شیفته ی خود خواهد کرد.
8.ای حافظ!تو انسان آلوده به گناه هستی و شایستگی بزم شاهی را نداری.باید از شاه بخشش طلب کنی و به لطف او امیدوار باشی؛ زیرا اوکسی است که اصل جوانمردی و گذشت در فطرت اوست و برای پاک کردن تو از گناه آمده است.
9.ای زیاندیده!حالا که تو را به بزم شاهی راه داده اند، وقت را غنیمت بشمار و از این مجلس که همچون دریای پر از مروارید است، دُر بیاب و بهره ی نیکو از آن ببر که اکنون زمان تجارت و رسیدن به سود است.